Geschiedenis vanaf 1923
Na de Eerste Wereldoorlog raakte dit gebruik langzaam aan in onbruik en dit baarde een aantal Sittardenaren dermate zorgen dat zij in 1923 het Krombroodrapencomité oprichtten. De grote initiator hiervan was de heer Zef Cals die tezamen met de heren Sampers sr. en Kleine een comité oprichtten dat zich tot doel stelde dat de Sittardse traditie van het krombroodrapen niet verloren zou gaan. Met medewerking van de Sittardse bakkers zorgden zij ervoor dat een paar duizend krombroodjes gebakken werden. Deze werden op halfvastenzondag ’s morgens opgehaald en even na het middaguur konden paard en de goed gevulde wagen beginnen aan hun tocht naar de Kollenberg. Echter voordat het feest voor de jeugd nabij de St. Rosakapel kon beginnen stopte het comité eerst bij “’t Hoes mit de zeve Brögke” oftewel bij de zusters Carmelitessen van de Kollenberg om de jeugd aldaar te laten delen in de inhoud van de wagen.
Vervolgens ging het comité, vergezeld van honderden kinderen, in een stoet de Kollenberg in om
daar de broodjes uit te werpen. In de jaren ’50 werd geleidelijk aan heel Nederland bekend met het folkloristisch evenement dat in Sittard plaats vond. In menige landelijke krant stond een artikel over het krombroodrapen maar ook in het polygoon journaal werd uitgebreid aandacht hieraan besteedt. Om het
krombroodrapen nog extra op de kaart te zetten zijn er in de loop der jaren verschillende zaken bedacht. De broodjes werden gekatapulteerd met een blijde, de broodjes werden opgestuurd naar de Koninklijke familie en andere (inter)nationale vermaarde personen; waarbij de presidenten Kennedy, Chroesjtsjov, De Gaulle & Adenauer wellicht de bekendste waren. Later is ervoor gekozen om eregasten uit te nodigen om
samen met het comité de broodjes uit te werpen. Minister presidenten, gouverneurs, bisschoppen en andere bekende Limburgers vonden de weg naar de Sittardse Kollenberg om daar samen met het comité de krombroodjes uit te gooien.
Huidige vorm
Tijden veranderen. Er is steeds een grotere diversiteit aan activiteiten op halfvastenzondag en de mensen komen niet meer speciaal voor het krombroodje en de eregast. Zo is ook te merken aan de publieke belangstelling bij het krombroodrapen. Het krombroodrapencomité heeft besloten om met het evenement een nieuwe weg in te slaan waarbij echter het krombroodrapen op zich onaantastbaar een centrale rol blijft toebedeeld. Omdat het de oudste Sittardse traditie betreft is het de moeite waard om deze te behouden. Het uitgangspunt blijft dat het krombroodrapen een kinderfeest is waarbij de kinderen op de Kollenberg krombroodjes kunnen rapen.
Wij willen echter wel het evenement aantrekkelijker maken voor een groter publiek. Een eerste aanzet hiervoor is gegeven in 2009 met een aantal aanvullende en flankerende activiteiten.
De stoet welke vanaf het station vertrekt in de richting van de Kollenberg zal naar de toekomst toe uitgebreid moeten worden. Aan de huidige stoet wordt medewerking verleend door sittardse muziekkorpsen, de schutterij, verenigingen met een folkloristisch karakter,
wagens met Limburgse producten, bakkerswagen en een groep oude tractoren. De groepen mensen cq. voertuigen dienen wel een link te hebben met het “brood”. De eregast(en) zal samen met de leden van het comité de stoet sluiten. Het comité gaat ervan uit dat deze stoet kan uitgroeien tot een presentatie van Limburgse streekproducten. Aan de manier van het krombrood gooien op zich wil het comité liever geen concessies doen. De eregast(en) zullen gezamenlijk met de leden van het comité de broodjes uitwerpen op de zogenaamde Kogelvanger, de plek waar dit al bijna 100 jaar plaatsvindt. Een regen van krombroodjes zal over de aanwezige klauterende kinderen neerdalen. Met ingang van 2010 zal er wel een nieuw fenomeen worden toegevoegd; het “mysterieuze broodje”. Dit broodje zal elk jaar terug komen
en de vanger van het broodje kan een mooie prijs tegemoet zien.
Het comité hoopt met deze nieuwe flankerende evenementen te kunnen garanderen dat het krombroodrapen voor de toekomst kan rekenen op een ruime belangstelling.
Geschiedenis vanaf 1923
Na de Eerste Wereldoorlog raakte dit gebruik langzaam aan in onbruik en dit baarde een aantal Sittardenaren dermate zorgen dat zij in 1923 het Krombroodrapencomité oprichtten. De grote initiator hiervan was de heer Zef Cals die tezamen met de heren Sampers sr. en Kleine een comité oprichtten dat zich tot doel stelde dat de Sittardse traditie van het krombroodrapen niet verloren zou gaan. Met medewerking van de Sittardse bakkers zorgden zij ervoor dat een paar duizend krombroodjes gebakken werden. Deze werden op halfvastenzondag ’s morgens opgehaald en even na het middaguur konden paard en de goed gevulde wagen beginnen aan hun tocht naar de Kollenberg. Echter voordat het feest voor de jeugd nabij de St. Rosakapel kon beginnen stopte het comité eerst bij “’t Hoes mit de zeve Brögke” oftewel bij de zusters Carmelitessen van de Kollenberg om de jeugd aldaar te laten delen in de inhoud van de wagen.
Vervolgens ging het comité, vergezeld van honderden kinderen, in een stoet de Kollenberg in om
daar de broodjes uit te werpen. In de jaren ’50 werd geleidelijk aan heel Nederland bekend met het folkloristisch evenement dat in Sittard plaats vond. In menige landelijke krant stond een artikel over het krombroodrapen maar ook in het polygoon journaal werd uitgebreid aandacht hieraan besteedt. Om het
krombroodrapen nog extra op de kaart te zetten zijn er in de loop der jaren verschillende zaken bedacht. De broodjes werden gekatapulteerd met een blijde, de broodjes werden opgestuurd naar de Koninklijke familie en andere (inter)nationale vermaarde personen; waarbij de presidenten Kennedy, Chroesjtsjov, De Gaulle & Adenauer wellicht de bekendste waren. Later is ervoor gekozen om eregasten uit te nodigen om
samen met het comité de broodjes uit te werpen. Minister presidenten, gouverneurs, bisschoppen en andere bekende Limburgers vonden de weg naar de Sittardse Kollenberg om daar samen met het comité de krombroodjes uit te gooien.
Huidige vorm
Tijden veranderen. Er is steeds een grotere diversiteit aan activiteiten op halfvastenzondag en de mensen komen niet meer speciaal voor het krombroodje en de eregast. Zo is ook te merken aan de publieke belangstelling bij het krombroodrapen. Het krombroodrapencomité heeft besloten om met het evenement een nieuwe weg in te slaan waarbij echter het krombroodrapen op zich onaantastbaar een centrale rol blijft toebedeeld. Omdat het de oudste Sittardse traditie betreft is het de moeite waard om deze te behouden. Het uitgangspunt blijft dat het krombroodrapen een kinderfeest is waarbij de kinderen op de Kollenberg krombroodjes kunnen rapen.
Wij willen echter wel het evenement aantrekkelijker maken voor een groter publiek. Een eerste aanzet hiervoor is gegeven in 2009 met een aantal aanvullende en flankerende activiteiten.
De stoet welke vanaf het station vertrekt in de richting van de Kollenberg zal naar de toekomst toe uitgebreid moeten worden. Aan de huidige stoet wordt medewerking verleend door sittardse muziekkorpsen, de schutterij, verenigingen met een folkloristisch karakter,
wagens met Limburgse producten, bakkerswagen en een groep oude tractoren. De groepen mensen cq. voertuigen dienen wel een link te hebben met het “brood”. De eregast(en) zal samen met de leden van het comité de stoet sluiten. Het comité gaat ervan uit dat deze stoet kan uitgroeien tot een presentatie van Limburgse streekproducten. Aan de manier van het krombrood gooien op zich wil het comité liever geen concessies doen. De eregast(en) zullen gezamenlijk met de leden van het comité de broodjes uitwerpen op de zogenaamde Kogelvanger, de plek waar dit al bijna 100 jaar plaatsvindt. Een regen van krombroodjes zal over de aanwezige klauterende kinderen neerdalen. Met ingang van 2010 zal er wel een nieuw fenomeen worden toegevoegd; het “mysterieuze broodje”. Dit broodje zal elk jaar terug komen
en de vanger van het broodje kan een mooie prijs tegemoet zien.
Het comité hoopt met deze nieuwe flankerende evenementen te kunnen garanderen dat het krombroodrapen voor de toekomst kan rekenen op een ruime belangstelling.